Czasownik „wohnen” oznacza „mieszkać”. Jest to czasownik regularny w języku niemieckim. Wyjaśniamy jego odmianę we wszystkich czasach i trybach. Poznasz przykłady użycia tego słowa.
Co oznacza czasownik „wohnen”?
Czasownik „wohnen” ma proste znaczenie. Oznacza „mieszkać” w języku polskim. Jest to podstawowe słowo. Używasz go, mówiąc o swoim miejscu zamieszkania.
W języku niemieckim „wohnen” oznacza po polsku „mieszkać”.
Co oznacza czasownik „wohnen”?
Czasownik „wohnen” oznacza „mieszkać”.
Czy czasownik „wohnen” jest regularny?
Tak, czasownik „wohnen” jest regularny. Należy do grupy czasowników słabych. Odmienia się według stałego wzoru. Nie zmienia rdzenia w odmianie.
Czasownik „wohnen” jest regularnym czasownikiem.
Jest to schwaches Verb – czasownik słaby.
Czy czasownik „wohnen” jest regularny?
Tak, czasownik „wohnen” jest regularny.
Odmiana czasownika „wohnen” w trybie oznajmującym (Indikativ)
Tryb oznajmujący opisuje rzeczywiste zdarzenia. Jest to najczęściej używany tryb. Czasownik „wohnen” odmienia się w nim regularnie. Zobacz, jak wygląda jego koniugacja w różnych czasach.
Czasy Indikativ są najczęściej używanymi czasami koniugacyjnymi w języku niemieckim.
Czas teraźniejszy (Präsens)
Präsens opisuje czynności teraźniejsze. Używamy go też do mówienia o przyszłości. Czasowniki regularne przyjmują typowe końcówki. Zależą one od osoby i liczby.
Osoba | Odmiana |
---|---|
ich | wohne |
du | wohnst |
er/sie/es | wohnt |
wir | wohnen |
ihr | wohnt |
sie/Sie | wohnen |
Odmiana czasowników regularnych przez osoby jest prosta. Dodajesz odpowiednie końcówki do tematu czasownika. Tematem jest czasownik bez końcówki „-en”.
Czasowniki regularne przyjmują różne końcówki w zależności od osoby.
Czas przeszły prosty (Präteritum)
Präteritum to czas przeszły. Używa się go głównie w mowie pisanej. Jest też częsty w opowiadaniach i bajkach. Czasowniki regularne otrzymują końcówkę „-te”.
Osoba | Odmiana |
---|---|
ich | wohnte |
du | wohntest |
er/sie/es | wohnte |
wir | wohnten |
ihr | wohntet |
sie/Sie | wohnten |
Czas przeszły złożony (Perfekt)
Perfekt opisuje czynności przeszłe. Mają one związek z teraźniejszością. Jest to główny czas przeszły w mowie potocznej. Tworzymy go z czasownikiem posiłkowym i Partizip II.
Czasownik „wohnen” wymaga czasownika posiłkowego „haben”.
Czasownik „wohnen” wymaga czasownika posiłkowego haben.
Osoba | Odmiana (haben + gewohnt) |
---|---|
ich | habe gewohnt |
du | hast gewohnt |
er/sie/es | hat gewohnt |
wir | haben gewohnt |
ihr | habt gewohnt |
sie/Sie | haben gewohnt |
Partizip II jest formą imiesłowu. Używamy go do tworzenia czasów złożonych. Służy też do tworzenia strony biernej. Dla czasowników regularnych Partizip II tworzymy, dodając przedrostek „ge-” i końcówkę „-t”.
Partizip II jest używany do tworzenia czasów złożonych, jak również formy biernej w języku niemieckim.
Czas zaprzeszły (Plusquamperfekt)
Plusquamperfekt to czas zaprzeszły. Opisuje czynności, które wydarzyły się przed inną czynnością w przeszłości. Tworzymy go z czasownikiem posiłkowym „haben” w Präteritum i Partizip II.
Osoba | Odmiana (hatten + gewohnt) |
---|---|
ich | hatte gewohnt |
du | hattest gewohnt |
er/sie/es | hatte gewohnt |
wir | hatten gewohnt |
ihr | hattet gewohnt |
sie/Sie | hatten gewohnt |
Czas przyszły I (Futur I)
Futur I opisuje przyszłe zdarzenia. Wyraża też zamiary lub przypuszczenia. Tworzymy go z czasownikiem posiłkowym „werden” w Präsens i bezokolicznikiem czasownika głównego.
Osoba | Odmiana (werden + wohnen) |
---|---|
ich | werde wohnen |
du | wirst wohnen |
er/sie/es | wird wohnen |
wir | werden wohnen |
ihr | werdet wohnen |
sie/Sie | werden wohnen |
Czas przyszły II (Futur II)
Futur II to czas przyszły. Opisuje czynności, które zakończą się w przyszłości. Wyraża też przypuszczenie o czynności zakończonej w przeszłości. Tworzymy go z czasownikiem posiłkowym „werden” w Präsens, Partizip II czasownika głównego i bezokolicznikiem czasownika posiłkowego (haben).
Osoba | Odmiana (werden + gewohnt + haben) |
---|---|
ich | werde gewohnt haben |
du | wirst gewohnt haben |
er/sie/es | wird gewohnt haben |
wir | werden gewohnt haben |
ihr | werdet gewohnt haben |
sie/Sie | werden gewohnt haben |
Odmiana czasownika „wohnen” w innych trybach i formach
Czasownik „wohnen” występuje też w innych trybach. Są to tryb rozkazujący i tryb łączący. Ma też formy bezokolicznika i imiesłowów.
Tryb rozkazujący (Imperativ)
Imperativ służy do wydawania poleceń. Używamy go też do próśb. Tworzy się go tylko dla kilku osób. Są to „du”, „ihr” oraz formy grzecznościowe „Sie”.
Imperativ w języku niemieckim jest używany, aby wydawać rozkazy, żądać czegoś od kogoś lub po prostu prosić kogoś o zrobienie czegoś.
Osoba | Forma rozkazująca |
---|---|
du | Wohn(e)! |
ihr | Wohnt! |
Sie | Wohnen Sie! |
Bezokolicznik (Infinitiv) i Imiesłowy (Partizipien)
Bezokolicznik to podstawowa forma czasownika. Dla „wohnen” to po prostu „wohnen”.
Imiesłowy to formy czasownika. Partizip I opisuje czynność trwającą. Partizip II opisuje czynność zakończoną.
Forma | Czasownik „wohnen” |
---|---|
Infinitiv Präsens (Bezokolicznik teraźniejszy) | wohnen |
Infinitiv Perfekt (Bezokolicznik przeszły) | gewohnt haben |
Partizip I (Imiesłów teraźniejszy) | wohnend |
Partizip II (Imiesłów przeszły) | gewohnt |
Tryb łączący (Konjunktiv I)
Konjunktiv I wyraża mowę zależną. Używamy go, gdy cytujemy czyjeś słowa. Nie angażujemy się w prawdziwość wypowiedzi. Tworzymy go od tematu czasownika w Präsens Indikativ.
Konjunktiv I jest używany w mowie pośredniej.
Osoba | Odmiana |
---|---|
ich | wohne |
du | wohnest |
er/sie/es | wohne |
wir | wohnen |
ihr | wohnet |
sie/Sie | wohnen |
Tryb łączący (Konjunktiv II)
Konjunktiv II wyraża życzenia lub nierzeczywiste sytuacje. Używamy go też w zdaniach warunkowych. Tworzymy go od formy Präteritum Indikativ. Dla czasowników regularnych jest często identyczny z Präteritum Indikativ.
Konjunktiv II jest używany do wyrażania nierzeczywistego.
Osoba | Odmiana |
---|---|
ich | wohnte |
du | wohntest |
er/sie/es | wohnte |
wir | wohnten |
ihr | wohntet |
sie/Sie | wohnten |
Przykładowe zdania z czasownikiem „wohnen”
Oto kilka zdań z czasownikiem „wohnen”. Zobacz, jak używać go w praktyce. Przykłady pokazują różne osoby i czasy.
- Ich wohne in Katowice. – Mieszkam w Katowicach.
- Mein freund wohnt in Warsaw. – Mój kolega mieszka w Warszawie.
- Wir wohnen in Berlin. – Mieszkamy w Berlinie.
- Sie wohnt in Warschau. – Ona mieszka w Warszawie.
- Ich wohne in einem Zimmer mit meiner Frau. – Ja mieszkam w pokoju z moją żoną.
- Meine Tochter wohnt in Posen. – Moja córka mieszka w Poznaniu.
- Ich wohne in Deutschland seit 5 Jahren. – Mieszkam w Niemczech od 5 lat.
- Sie wohnte 15 Jahren in Honolulu. – Ona mieszkała 15 lat w Honolulu.
- Sie haben in obu krajach gewohnt. – Oni mieszkali w obu krajach.
- Sie werden nächstes Jahr in Polen wohnen. – Oni będą mieszkać w Polsce w przyszłym roku.
- Bis 2030 werden sie in 22 krajach gewohnt haben. – Do 2030 roku będą mieszkać w 22 krajach.
- Wo wohnen Sie? – Gdzie pan/pani/państwo mieszka?
- Ich wohne in Berlin. – Mieszkam w Berlinie.
Gdzie mieszkasz?
Wo wohnst du?
Synonimy czasownika „wohnen”
Czasownik „wohnen” ma kilka synonimów. Pozwalają one urozmaicić język. Ich użycie zależy od kontekstu.
- leben – żyć. Używane w znaczeniu „ja żyję np. w tym mieszkaniu”.
- hausen – żyć. Bardzo podobne do „leben”. Kontekst decyduje o wyborze.
- residieren – rezydować. Oznacza mieszkać w jakimś miejscu, często w bardziej formalnym kontekście.
Dodatkowe informacje o nauce niemieckiego
Nauka języka niemieckiego wymaga ćwiczeń. Szczególnie ważna jest odmiana czasowników. Czasowniki takie jak „wohnen”, „kommen”, „machen” są podstawą. Należą do najczęściej używanych.
Według statystyk 5 najpopularniejszych czasowników na podstawach niemieckiego to: Odmiana wohnen, Odmiana sehen, Odmiana machen, Odmiana lernen, Odmiana czasownika heißen.
Możesz ćwiczyć odmianę wielu czasowników. Dostępne są materiały obejmujące 500 najczęściej używanych niemieckich czasowników.
Ćwiczenia 500 najczęściej używanych niemieckich czasowników.
Zastanawiasz się, jak poprawić swoją gramatykę? Możesz skorzystać z różnych źródeł. Wiele platform oferuje materiały do nauki. Ania, mieszkająca w Niemczech od 10 lat, wspiera Polaków w nauce. Proponuje swój innowacyjny Kurs Mistrza Gramatyki. Możesz także zajrzeć do jej power e-booka.
„Jeżeli jesteś osobą początkującą, naucz się jak wygląda czasownik „wohnen” w Indikativ Präsens (czas teraźniejszy), Präteritum i Perfekt (czasy przeszłe).”
„Problem z gramatyką niemiecką? Z moim innowacyjnym Kursem Mistrza Gramatyki zrozumiesz gramatykę tak szybko i prosto, jak nigdy dotąd.”
Codzienne lekcje niemieckiego znajdziesz w internecie. Sprawdź media społecznościowe, takie jak Instagram, Youtube, TikTok. Szukaj sprawdzonych źródeł, na przykład blogów o języku niemieckim.
Jeśli chcesz wyszukać odmianę innego czasownika, użyj specjalistycznych narzędzi. Strony takie jak verben.org lub PONS oferują tabele koniugacyjne. Możesz też odkrywać inne losowe czasowniki do nauki.
- Aby wyszukać odmianę innego czasownika w języku niemieckim, kliknij tutaj.
- Odkryj inne losowe czasowniki.
Pamiętaj o czasownikach nieregularnych. Nazywane są też czasownikami mocnymi. Ich odmiana odbiega od regularnego wzoru. Tworzą inną formę Partizip II i często zmieniają samogłoskę rdzeniową.
Czasowniki mocne i nieregularne.
Nauka języka niemieckiego wymaga systematyczności. Ćwicz odmianę regularnie. Zrozumienie podstaw, takich jak czasownik „wohnen”, ułatwia dalszą naukę.
Zobacz także: