Czasownik „machen” to jedno z kluczowych słów w niemieckiej komunikacji. Oznacza „robić” lub „czynić”. Zrozumienie jego odmiany jest podstawą nauki języka. Ten artykuł wyjaśnia, jak odmieniać „machen” w najważniejszych czasach i trybach.

Co oznacza czasownik „machen”?

Czasownik „machen” ma podstawowe znaczenie. Oznacza „robić”. Tłumaczy się go również jako „czynić”. To jedno z najważniejszych słów w języku niemieckim. „Machen” należy do grupy fundamentalnych czasowników. Jest często używany w codziennych rozmowach.

Czy „machen” to czasownik regularny?

Czasowniki niemieckie dzielimy na regularne i nieregularne. Regularne odmieniają się według standardowego schematu. Nieregularne czasowniki wymagają nauki na pamięć. Odmiana czasownika „machen” jest regularna w większości podstawowych czasów. Jego temat to „mach”. Według niektórych źródeł „machen” może być regularny lub nieregularny. Zależy to od kontekstu i formy gramatycznej. Jednak w najczęściej używanych czasach odmienia się regularnie.

Odmiana czasownika „machen” w trybie oznajmującym (Indikativ)

Czasy trybu oznajmującego (Indikativ) są najczęściej używane. Służą do opisywania rzeczywistych zdarzeń. Czasownik „machen” odmienia się w Indikativie przez osoby i liczby. Zobaczmy odmianę w kluczowych czasach.

Czas teraźniejszy (Präsens)

Czas teraźniejszy opisuje czynności bieżące. Odmiana „machen” w Präsens jest regularna. Do tematu „mach” dodajemy końcówki. Oto tabela odmiany:

Osoba Forma Znaczenie
ich mache robię
du machst robisz
er/sie/es macht robi
wir machen robimy
ihr macht robicie
sie/Sie machen robią/Pan(i)/Państwo robią

W ostatniej osobie odmieniamy „oni” i formę grzecznościową „Państwo, Pani, Pan”.

Przykład zdania: Ich mache einen Kuchen (Robię ciasto).

Czas przeszły prosty (Präteritum)

Czas Präteritum opisuje przeszłe wydarzenia. Jest często używany w opowiadaniach i tekstach pisanych. Czasownik „machen” odmienia się regularnie w Präteritum. Oto tabela odmiany:

Osoba Forma
ich machte
du machtest
er/sie/es machte
wir machten
ihr machtet
sie/Sie machten

Przykład: Ich machte gestern meine Hausaufgaben. (Zrobiłem wczoraj moje zadanie domowe.)

Czas przeszły złożony (Perfekt)

Czas Perfekt jest powszechnie używany w mowie potocznej. Opisuje czynności zakończone w przeszłości. Do jego tworzenia używamy czasownika posiłkowego „haben”. Czasownik „machen” tworzy Perfekt z „haben”. Potrzebujemy formy Partizip II czasownika „machen”, czyli „gemacht”. Oto tabela odmiany:

Osoba Forma
ich habe gemacht
du hast gemacht
er/sie/es hat gemacht
wir haben gemacht
ihr habt gemacht
sie/Sie haben gemacht

Przykład: Was hat dein Freund gemacht? (Co zrobił twój przyjaciel?)

Czas zaprzeszły (Plusquamperfekt)

Czas Plusquamperfekt opisuje czynność, która wydarzyła się przed inną czynnością w przeszłości. Tworzymy go używając czasownika posiłkowego „haben” w formie Präteritum (hatte) i Partizip II czasownika głównego („gemacht”). Oto tabela odmiany:

Osoba Forma
ich hatte gemacht
du hattest gemacht
er/sie/es hatte gemacht
wir hatten gemacht
ihr hattet gemacht
sie/Sie hatten gemacht

Przykład: Ich hatte die Arbeit gemacht, bevor er kam. (Zrobiłem pracę, zanim on przyszedł.)

Czas przyszły I (Futur I)

Czas Futur I opisuje czynności, które wydarzą się w przyszłości. Tworzymy go używając czasownika posiłkowego „werden” w formie Präsens i bezokolicznika czasownika głównego („machen”). Oto tabela odmiany:

Osoba Forma
ich werde machen
du wirst machen
er/sie/es wird machen
wir werden machen
ihr werdet machen
sie/Sie werden machen

Przykład: Wir werden morgen einen Ausflug machen. (Jutro zrobimy wycieczkę.)

Czas przyszły II (Futur II)

Czas Futur II opisuje czynność, która zostanie zakończona w przyszłości. Tworzymy go używając czasownika posiłkowego „werden” w formie Präsens, Partizip II czasownika głównego („gemacht”) i bezokolicznika czasownika posiłkowego „haben”. Oto tabela odmiany:

Osoba Forma
ich werde gemacht haben
du wirst gemacht haben
er/sie/es wird gemacht haben
wir werden gemacht haben
ihr werdet gemacht haben
sie/Sie werden gemacht haben

Przykład: Bis morgen werde ich die Aufgabe gemacht haben. (Do jutra będę miał zrobione zadanie.)

Tryb rozkazujący (Imperativ)

Tryb rozkazujący służy do wydawania poleceń. Odmiana „machen” w Imperativie dotyczy drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej i formy grzecznościowej. Oto formy:

  • du: mach, mache
  • ihr: macht
  • Sie (forma grzecznościowa): machen Sie

Przykłady: Mach das Fenster auf! (Otwórz okno!) Macht eure Hausaufgaben! (Róbcie wasze zadania domowe!) Machen Sie die Tür zu! (Proszę zamknąć drzwi!)

Tryby Konjunktiv (Konjunktiv I i Konjunktiv II)

Tryby Konjunktiv służą do wyrażania nierzeczywistości, życzeń lub mowy zależnej. Konjunktiv I jest używany głównie w mowie pośredniej. Konjunktiv II jest używany do wyrażania nierzeczywistego.

Konjunktiv I

Konjunktiv I stosujemy głównie w mowie zależnej. Oto odmiana czasownika „machen” w Konjunktiv I:

Osoba Forma
ich mache
du machest
er/sie/es mache
wir machen
ihr machet
sie/Sie machen

Przykład: Er sagt, dass er die Arbeit mache. (On mówi, że robi pracę.)

Konjunktiv II

Konjunktiv II używamy do wyrażania życzeń, przypuszczeń lub nierealnych warunków. Odmiana czasownika „machen” w Konjunktiv II jest taka sama jak w Präteritum:

Osoba Forma
ich machte
du machtest
er/sie/es machte
wir machten
ihr machtet
sie/Sie machten

Przykład: Wenn ich Zeit hätte, machte ich Sport. (Gdybym miał czas, uprawiałbym sport.)

Przykłady użycia czasownika „machen” w zdaniach

Czasownik „machen” pojawia się w wielu kontekstach. Oto kilka przykładów użycia tego słowa:

  • Ich mache meine Hausaufgaben. (Robię moje zadania domowe.)
  • Wir machen eine Pause. (Robimy sobie przerwę.)
  • Was macht ihr heute Abend? (Co robicie dzisiaj wieczorem?)
  • Sie haben gestern eine Party gemacht. (Oni zrobili wczoraj imprezę.)
  • Er wird das schon machen. (On już to zrobi.)
  • Ich empfehle Befugnisse zu machen. (Polecam tworzyć uprawnienia.) –

    Ich empfehle Befugnisse zu machen.

  • Was macht dein Freund? (Co robi twój przyjaciel?) –

    Was macht dein Freund?

Użycie „machen” jest bardzo wszechstronne.

Często zadawane pytania dotyczące odmiany „machen”

Oto odpowiedzi na popularne pytania o czasownik „machen”.

Co oznacza czasownik „machen”?

Czasownik „machen” oznacza „robić” lub „czynić” w języku polskim.

Czy „machen” jest czasownikiem regularnym?

Tak, czasownik „machen” jest regularny w większości podstawowych czasów i odmienia się według standardowego wzorca.

Jakiego czasownika posiłkowego używa „machen” w Perfekt?

Czasownik „machen” używa czasownika posiłkowego „haben” do tworzenia czasu Perfekt.

Do czego służy tryb Konjunktiv?

Tryb Konjunktiv służy do wyrażania mowy zależnej, życzeń, przypuszczeń lub nierealnych warunków.

Podsumowanie i dalsza nauka

Czasownik „machen” jest fundamentalnym elementem niemieckiej gramatyki. Jego regularna odmiana w podstawowych czasach ułatwia naukę. Zrozumienie form w Indikativie, Imperativie i Konjunktivie jest kluczowe. Pamiętaj o czasowniku posiłkowym „haben” w czasach złożonych. Ćwiczenie odmiany „machen” w różnych zdaniach pomoże utrwalić wiedzę. Możesz korzystać z ćwiczeń online lub quizów. Praktyka czyni mistrza.


Zobacz także:

Man 228
Artur

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *