Czasownik niemiecki „anziehen” oznacza „ubierać” lub „zakładać”. Jego odmiana jest ważna dla poprawnego mówienia po niemiecku. Poznaj jego formy w różnych czasach i trybach.
Co oznacza i jak działa czasownik „anziehen”?
Czasownik „anziehen” to kluczowe słowo w języku niemieckim. Oznacza „ubierać”, „wkładać”, „zakładać”. Może też znaczyć „naciągać” lub „przyciągać”. Jest to czasownik nieregularny, znany też jako czasownik mocny.
Formy podstawowe tego czasownika to „zieht an”, „zog an”, „hat angezogen”. Pierwsza sylaba „an-” jest rozdzielna. Czasownik wymaga zazwyczaj posiłkowego „haben”. Czasem można użyć „sein”, ale rzadziej i w specyficznych kontekstach.
Odmiana czasownika „anziehen” (Koniugacja)
Odmiana czasowników niemieckich jest niezbędna do płynnej komunikacji. Czasowniki koniugują, czyli zmieniają formę. Zależy to od osoby, liczby i czasu.
Bezokolicznik składa się z rdzenia czasownika. Dodaje się do niego końcówkę „-en” lub „-n”. Dla „anziehen” bezokolicznik to „anziehen”.
Indikativ Präsens (Czas teraźniejszy)
Czas teraźniejszy „Präsens” to najczęściej używany czas. Opisuje czynności dziejące się teraz. Oto odmiana „anziehen” w Präsens:
Osoba | Forma czasownika | Przykład |
---|---|---|
ich | ziehe an | Ich ziehe an. (Ubieram się.) |
du | ziehst an | Du ziehst an. (Ubierasz się.) |
er/sie/es | zieht an | Er zieht an. (On ubiera się.) |
wir | ziehen an | Wir ziehen an. (Ubieramy się.) |
ihr | zieht an | Ihr zieht an. (Ubieracie się.) |
sie/Sie | ziehen an | Sie ziehen an. (Oni/Pan(i) ubierają się.) |
Pamiętaj o rozdzieleniu przedrostka „an-” w zdaniu. Przedrostek idzie na koniec zdania głównego.
Ich ziehe heute Jeans an. / Dzisiaj ubieram jeansy.
Indikativ Präteritum (Czas przeszły prosty)
Czas „Präteritum” używamy głównie w narracji pisanej. Opisuje czynności zakończone w przeszłości. Zobacz odmianę „anziehen” w Präteritum:
Osoba | Forma czasownika |
---|---|
ich | zog an |
du | zogst an |
er/sie/es | zog an |
wir | zogen an |
ihr | zogt an |
sie/Sie | zogen an |
Podobnie jak w Präsens, przedrostek „an-” jest rozdzielany. Trafia na koniec zdania.
Sie zog ein blaues Kleid an. / Ubrała niebieską sukienkę.
Indikativ Perfekt (Czas przeszły złożony)
Czas „Perfekt” to najczęstszy czas przeszły w mowie potocznej. Tworzymy go z czasownikiem posiłkowym „haben” lub „sein” i Partizip II. Dla „anziehen” używamy „haben”. Partizip II to „angezogen”.
Osoba | Forma czasownika |
---|---|
ich | habe angezogen |
du | hast angezogen |
er/sie/es | hat angezogen |
wir | haben angezogen |
ihr | habt angezogen |
sie/Sie | haben angezogen |
Partizip II „angezogen” idzie na koniec zdania.
Hast du gestern meine Hose angezogen? / Ubrałaś wczoraj moje spodnie?
Indikativ Plusquamperfekt (Czas zaprzeszły)
Czas „Plusquamperfekt” opisuje czynność, która wydarzyła się przed inną czynnością w przeszłości. Tworzymy go z czasownikiem posiłkowym „haben” lub „sein” w formie Präteritum i Partizip II.
Osoba | Forma czasownika |
---|---|
ich | hatte angezogen |
du | hattest angezogen |
er/sie/es | hatte angezogen |
wir | hatten angezogen |
ihr | hattet angezogen |
sie/Sie | hatten angezogen |
Partizip II stoi na końcu zdania.
Indikativ Futur I (Czas przyszły I)
Czas „Futur I” wyraża przyszłe plany lub przewidywania. Tworzymy go z czasownikiem posiłkowym „werden” i bezokolicznikiem głównego czasownika.
Osoba | Forma czasownika |
---|---|
ich | werde anziehen |
du | wirst anziehen |
er/sie/es | wird anziehen |
wir | werden anziehen |
ihr | werdet anziehen |
sie/Sie | werden anziehen |
Bezokolicznik „anziehen” idzie na koniec zdania.
Ich werde morgen was schönes anziehen. / Jutro założę coś ładnego.
Indikativ Futur II (Czas przyszły II)
Czas „Futur II” wyraża przypuszczenie dotyczące przeszłości lub przyszłą czynność, która będzie zakończona w określonym momencie. Tworzymy go z „werden”, Partizip II głównego czasownika i bezokolicznikiem czasownika posiłkowego („haben”).
Osoba | Forma czasownika |
---|---|
ich | werde angezogen haben |
du | wirst angezogen haben |
er/sie/es | wird angezogen haben |
wir | werden angezogen haben |
ihr | werdet angezogen haben |
sie/Sie | werden angezogen haben |
Ta forma jest rzadko używana w mowie potocznej.
Was ziehe ich heute an? / Co dziś ubiorę? (To przykład z Futur I, ale w danych był przypisany do Futur II, co może być błędem źródłowym. Podaję poprawny przykład Futur I).
Imperativ (Tryb rozkazujący)
Tryb „Imperativ” służy do wydawania rozkazów lub próśb. Oto formy dla „anziehen”:
Osoba | Forma czasownika |
---|---|
du | Zieh an! |
ihr | Zieht an! |
Sie | Ziehen Sie an! |
Pamiętaj o rozdzieleniu przedrostka „an-„.
Zieh dich an, wir müssen los! / Ubieraj się, musimy lecieć!
Konjunktiv I (Tryb łączący I)
Czas „Konjunktiv I” używamy głównie w mowie pośredniej. Wyraża czyjeś słowa lub myśli bez dosłownego cytowania. Tworzymy go od tematu Präsens.
Osoba | Forma czasownika |
---|---|
ich | ziehe an |
du | ziehest an |
er/sie/es | ziehe an |
wir | ziehen an |
ihr | ziehet an |
sie/Sie | ziehen an |
Formy Konjunktiv I często są identyczne z Indikativ Präsens. Wtedy używa się Konjunktiv II.
Konjunktiv II (Tryb łączący II)
Czas „Konjunktiv II” wyraża nierzeczywiste sytuacje, życzenia lub hipotezy. Używamy go też do wyrażenia grzecznej prośby. Tworzymy go od tematu Präteritum.
Osoba | Forma czasownika |
---|---|
ich | zöge an |
du | zögest an |
er/sie/es | zöge an |
wir | zögen an |
ihr | zöget an |
sie/Sie | zögen an |
Formy Konjunktiv II bywają trudne. Często zastępuje się je formą z „würde” + bezokolicznik.
Partizip (Imiesłowy)
W języku niemieckim występują dwa imiesłowy. „Partizip I” (czynny) i „Partizip II” (bierny). Partizip II jest kluczowy do tworzenia czasów złożonych i strony biernej.
- Partizip I: anziehend (przyciągający)
- Partizip II: angezogen (ubrany, założony)
Partizip II „angezogen” jest używane z „haben” w czasach Perfekt, Plusquamperfekt i Futur II.
„Anziehen” a „sich anziehen” – forma zwrotna
Czasownik „anziehen” może być użyty w formie zwrotnej: „sich anziehen”. Oznacza to „ubierać się”. Wymaga zaimka zwrotnego w bierniku (Akkusativ).
Osoba | Forma zwrotna | Przykład |
---|---|---|
ich | ziehe mich an | Ich ziehe mich an. (Ubieram się.) |
du | ziehst dich an | Zieh dich an! (Ubierz się!) |
er/sie/es | zieht sich an | Das Kind hat sich selbst angezogen. (Dziecko samo się ubrało.) |
wir | ziehen uns an | Wir haben uns angezogen. (Ubraliśmy się.) |
ihr | zieht euch an | |
sie/Sie | ziehen sich an |
Forma zwrotna jest bardzo często używana.
Er zog sich elegant an. / On ubrał się elegancko.
Przykładowe zdania z czasownikiem „anziehen”
Zobacz więcej przykładów użycia „anziehen” w zdaniach:
- Heute ziehe ich den neuen Anzug an. (Dzisiaj zakładam nowy garnitur.)
- Sie hat ein schönes Kleid angezogen. (Ona założyła piękną sukienkę.)
- Musst du dich jetzt anziehen? (Musisz się teraz ubrać?)
- Ich werde mich schnell anziehen. (Szybko się ubiorę.)
- Sie zieht sich immer modisch an. (Ona zawsze ubiera się modnie.)
Często zadawane pytania o „anziehen”
Czy „anziehen” to czasownik regularny?
Nie, „anziehen” to czasownik nieregularny. Jego formy w czasie przeszłym (Präteritum i Partizip II) są niestandardowe.
Jaki czasownik posiłkowy jest potrzebny dla „anziehen”?
Zazwyczaj używamy czasownika posiłkowego „haben”. Na przykład: „Ich habe angezogen”.
Co oznacza, że czasownik jest rozdzielnie złożony?
Czasownik rozdzielnie złożony ma przedrostek, który w zdaniu głównym oddziela się od rdzenia. Przedrostek „an-” w „anziehen” idzie na koniec zdania w Präsens i Präteritum.
Czym różni się „anziehen” od „sich anziehen”?
„Anziehen” (kogoś/coś) oznacza „ubierać kogoś” lub „zakładać coś” (np. ubranie). „Sich anziehen” oznacza „ubierać się” (samemu).
Podsumowanie i dalsza nauka
Znajomość odmiany „anziehen” jest bardzo ważna. Pozwala poprawnie tworzyć zdania o ubieraniu się. Pamiętaj o jego nieregularności i rozdzielnym przedrostku „an-„.
Nauka niemieckich czasowników wymaga praktyki. Możesz korzystać z różnych narzędzi online. Dostępne są słowniki i tabele odmian. Wiele stron oferuje ćwiczenia i fiszki.
Ania, mieszkająca w Niemczech od 10 lat, wspiera Polaków w nauce. Jej misją jest efektywna nauka języka niemieckiego.
Aby utrwalić wiedzę o czasownikach, warto korzystać z różnorodnych materiałów. Na przykład z e-booków czy kursów gramatyki.
Oto lista 5 popularnych czasowników niemieckich, których odmianę również warto poznać:
- wohnen (mieszkać)
- sehen (widzieć)
- machen (robić)
- lernen (uczyć się)
- heißen (nazywać się)
Regularne ćwiczenia pomogą Ci opanować odmianę „anziehen” i innych ważnych czasowników.
Zobacz także: