Najbardziej obrzydliwe potrawy świata – kulinarna podróż dla odważnych

Kuchnie świata pełne są zaskakujących tradycji i smaków. To, co w jednym miejscu uważa się za przysmak, gdzie indziej może wywołać silne obrzydzenie. Przygotuj się na kulinarną podróż przez najdziwniejsze i najbardziej kontrowersyjne dania z różnych zakątków globu. Odkryj potrawy, które testują granice akceptacji i pokazują, jak różnorodna bywa ludzka dieta.

Subiektywność smaku i kulturowe różnice

Każdy kraj ma swoją tradycję kulinarną. Lokalna żywność niekoniecznie jest spożywana w innych zakątkach świata. To, co dla jednych jest przysmakiem, dla innych bywa nie do przyjęcia. Ludzie dzielą się nie tylko na wielbicieli szarlotki i lodów. Na świecie istnieje wiele dziwnych potraw. Już sama ich nazwa przeraża. Dla wielu to jednak przysmaki warte poświęceń. To, co obrzydliwe dla jednych, może być smakołykiem dla innych. Kuchnie świata potrafią przerazić. Niektóre lokalne kuchnie serwują jedzenie ekstremalne. W Azji owady stanowią popularną przekąskę. W Europie często uznaje się je za obrzydliwe. Podobnie czernina i kaszanka budzą mieszane uczucia.

Rankingi „najgorszych” dań według Taste Atlas

Portal kulinarny Taste Atlas co roku przygotowuje zestawienie 100 najgorszych potraw na świecie. Zestawienie „100 najgorzej ocenianych potraw” publikuje Taste Atlas. Ogłoszono ranking najgorszych dań świata. W zestawieniu znalazły się również dania z Polski. Na liście najgorszych potraw świata znalazło się danie z Polski. Zajęło ono 26. miejsce. Na liście najgorzej ocenianych potraw znajdują się dwie potrawy z Polski. Na podium znalazły się potrawy z Finlandii, Szwecji oraz Hiszpanii. Pierwsze miejsce w rankingu zajęła potrawa z Islandii o nazwie svið. Na pierwszym miejscu znalazło się danie fińskie Blodplat. Nazywane jest krwawymi kluskami. Drugie miejsce zajmuje Blodpalt. To ciemnobrązowe pyzy z mąki i krwi zwierzęcej. Trzecie miejsce na podium zajmuje thorramatur. To tradycyjne islandzkie danie fermentowane. Taste Atlas opublikował ranking 100 najgorszych potraw. Na 26. miejscu w zestawieniu znajduje się polska potrawa. To śląski żymlok. Żymlok i czernina to dwa dania z Polski na tej liście. Żymlok zajął 25. lub 27. miejsce. Czernina zajęła 29. lub 44. miejsce w rankingu. Zestawienie oparto na 389802 opiniach użytkowników.

Polskie akcenty w rankingu – Żymlok i Czernina

Wśród potraw, które wzbudziły kontrowersje na świecie, znalazły się polskie dania. Żymlok to tradycyjna śląska wędlina podrobowa. Dawniej produkowano ją przy okazji świniobicia. Żymlok to kiełbasko-kaszanka. Dodaje się do niej czerstwą bułkę pokrojoną w kostkę. Cytując o pochodzeniu żymloku:

W prawie każdej śląskiej rodzinie zarówno rolniczej, jak i robotniczej hodowano przynajmniej 1-2 świnie, a ponieważ żyło się biednie, oprócz mięsa wykorzystywano wszystkie podroby, krew i jelita do sporządzania różnych produktów.

Drugie polskie danie to czernina. Nazywana jest „zupą z krwi”. Czernina to zupa na bazie rosołu. Dodaje się do niej krew kaczki, królika lub gęsi. Znana jest też jako czarna polewka. Cytując o jej historycznym znaczeniu:

Czernina znana jest m.in. jako czarna polewka, którą w dawnych czasach podawano mężczyźnie starającemu się o względy kobiety.

Ekstremalne smaki Azji

Azja słynie z kulinarnych eksperymentów. Wiele potraw z tego regionu budzi zdziwienie. Oto kilka przykładów:

• Balut: To gotowane kacze jajo. Ma w pełni uformowany zarodek ptaka. Jest narodowym daniem na Filipinach. Popularne jest także w Kambodży, Laosie i Wietnamie. Zazwyczaj serwuje się je z piwem. Zjada się je w całości.
• Sannakji: To sashimi z żywej ośmiornicy. Żywe ośmiorniczki są krojone. Podaje się je na talerzu w Korei Południowej. Spożycie wiąże się z ryzykiem. Mogą przyczynić się do uduszenia.
• Smażone owady i pająki: Chrząszcze, szarańcze, świerszcze, larwy piętrzą się na straganach w Tajlandii, Kambodży czy Laosie. Są chrupiące, smażone lub grillowane. Smażone tarantule są dostępne w Kambodży. Przypominają w smaku kraba. Kosztują około 25 groszy. Smażone jedwabniki to tradycyjne tajskie danie. Popularne w Bangkoku. Pieczone robale to popularna przekąska w Azji.
• Wino na myszach i wężach: Żywe myszki topi się w ryżowym spirytusie. Fermentują przez rok. Uważane jest za lekarstwo w Korei i Chinach. Wino z węża z lekką nutą skorpionów jest popularne w krajach azjatyckich. Postrzegane jest jako afrodyzjak.
• Shirako: To woreczki z rybią spermą. Genitalia ryby. Można jeść je smażone lub surowe w Japonii. Mają lekko słony i delikatnie słodki smak.
• Oko tuńczyka: Można dostać je w japońskim supermarkecie. Cieszy się popularnością w Japonii i Chinach. Smakuje lepiej niż wygląda.
• Zupa z ptasich gniazd: To wydzielina gruczołów ślinowych niektórych gatunków ptaków. Ceniony przysmak w krajach Azji Południowo-Wschodniej. Wyjątkowy chiński przysmak. Trudny w przygotowaniu. Może kosztować od 30 do 1000 dolarów za miskę. Bogata jest w proteiny i minerały. Działa jak afrodyzjak.
• Durian: To owoc o intensywnym zapachu. Może zabić, spadając z drzewa.
• Kacze ozorki: To specjał z Hongkongu. Chińska odmiana wołowych ozorków.
• Shiokara: To marynowane i fermentujące wnętrzności ryb i mięczaków. Potrawa kuchni japońskiej.
• Basashi: To surowe, końskie mięso. Spożywane jest w Japonii.
• Pijane krewetki: Żywe krewetki są marynowane w alkoholu. Podaje się je przed spożyciem.
• Ciasteczka z osami: To chiński deser. Pełen jest wartościowego białka.
• Zupa z grzyba rosnącego w gąsienicy: Grzyb wrasta w żywe gąsienice. Uśmierca je i mumifikuje. Przygotowywana jest w Chinach.

Europejskie i inne globalne dziwactwa

Nie tylko Azja ma nietypowe potrawy. Europa i inne kontynenty również zaskakują. Poznaj kilka przykładów:

• Haggis: To nadziewany owczy żołądek. Jest tradycyjnym daniem szkockiej kuchni narodowej. Składniki to owcze podroby, cebula, owies i przyprawy. Serwowane jest najczęściej z ziemniakami i rzepą.
• Hákarl: To sfermentowane mięso rekina. Pochodzi z Islandii. Rekin nie posiada nerek filtrujących toksyny. Mięso zakopuje się na sześć miesięcy. Serwuje się je po wykopaniu. Cytując o smaku:
  

  Hákarl zaś to ambrozja.

• Casu marzu: To spleśniały ser z żyjącymi w nim larwami much. Tradycyjny włoski ser z mleka owczego. Wytwarzany jest na Sardynii. Dodaje się do niego larwy serowych muszek. Martwe owady oznaczają, że ser jest nieświeży. Żywe larwy muchówki mogą skakać na wysokość 15 centymetrów.
• Lutefisk: To tradycyjna potrawa w Norwegii.
• Głownia kukurydzy: To gatunek grzybów. Uważany jest w Meksyku za pożądany produkt. Przygotowuje się go z ziaren kukurydzy.
• Maktak: To połączenie skóry i tłuszczu wieloryba. Spożywane jest na surowo.
• Lody z mleka matki: To lody z mleka kobiecego. Łagodzą dolegliwości ząbkowania u dziecka.
• Preriowe ostrygi / Rocky Mountain Oysters: To bycze jądra. Są smażone i panierowane. Popularne w Północnej Ameryce i USA.
• Smażona świnka morska: Podawana jest na patyku w Peru. Stanowi część lokalnych festiwali. W Ameryce Południowej świnka morska to przysmak. Nie jest traktowana jako zwierzątko domowe. Rocznie w Peru zjada się 65 milionów świnek morskich.
• Mongolski boodog: To koza gotowana we własnej skórze. Przygotowywana jest w Mongolii.
• Escamol: To jajka mrówek. Danie znane jest jako „kawior owadów”. Składa się z jadalnych larw i poczwarek mrówek. Podawane jest w Meksyku.
• Kumys: To napój alkoholowy. Wytwarzany jest z sfermentowanego kobylego mleka.
• Węgorze w galarecie: To tradycyjne uliczne jedzenie. Pochodzi z londyńskiej dzielnicy Cockney w Anglii.
• Chilijskie knedle Chapalele: To danie z ziemniaków i mąki. Gotowane jest na parze w Chile.
• Krwawy naleśnik: To naleśniki z dodatkiem krwi zwierzęcej. Serwowane są w Skandynawii.

Potrawy, których spożycie wiąże się z ryzykiem

Niektóre ekstremalne dania mogą być niebezpieczne. Ich przygotowanie wymaga wiedzy i doświadczenia. Inne niosą ryzyko z powodu sposobu spożycia. Oto kilka przykładów dań z podwyższonym ryzykiem:

• Fugu: To japońska ryba. Jest silnie trująca. Mimo toksyczności, postrzegana jest za kulinarny rarytas. Jej przygotowanie wymaga specjalnych uprawnień. Cytując o doświadczeniu:
  

  Jadłem fugu na Okinawie; najsmaczniejsza ryba, jaka jadłem. Nazwałem to – Kolacja z adrenaliną.

  Ryba fugu może być ostatnim posiłkiem. Rocznie umiera około 300 osób po jej zjedzeniu.

• Sannakji: To żywa ośmiornica z Korei Południowej. Podawana jest na własną odpowiedzialność. Fragmenty macek mogą przykleić się do gardła. Może to przyczynić się do uduszenia.
• Casu marzu: Ser z larwami much. Larwy żyją w serze. Mogą skakać na dużą wysokość. Jedzenie ich wymaga uwagi.
• Hákarl: Sfermentowane mięso rekina. Rekin nie filtruje toksyn jak amoniak. Mięso musi przejść fermentację. Neutralizuje ona szkodliwe substancje.

Dlaczego ludzie jedzą „obrzydliwe” dania?

Postrzeganie jedzenia jest bardzo subiektywne. To, co dla jednej osoby jest nieakceptowalne, dla innej stanowi przysmak. Tradycja odgrywa kluczową rolę. Wiele z tych dań ma głębokie korzenie kulturowe. Są częścią lokalnego dziedzictwa. Dostępność składników również wpływa na dietę. W niektórych regionach owady czy podroby są łatwo dostępne. Stanowią cenne źródło białka i składników odżywczych. Wino na myszach uważa się za lekarstwo. Zupa z ptasich gniazd działa jak afrodyzjak. Smażone tarantule były początkowo jedzone z braku wyboru. Dziś uznaje się je za rarytas. Dla wielu osób jedzenie takich potraw to wyzwanie. To test odwagi i otwartości na nowe doznania. Spotkałeś się z tego typu potrawami? Jeśli nie, masz okazję o nich przeczytać.

Zobacz także:

• Tradycyjne potrawy niemieckie – kulinarna podróż przez regiony
• Boże Narodzenie w Niemczech – Tradycje i Świąteczne Potrawy
• Air Fryer: Twój przewodnik po świecie zdrowego smażenia bez tłuszczu
• Jak obchodzą święta bożego narodzenia Niemcy – tradycje, potrawy i magia Adwentu
• Kuchnia niemiecka – tradycja, smaki i regionalne przysmaki