Czasownik „arbeiten” to jeden z kluczowych czasowników w języku niemieckim. Oznacza „pracować”. Poznaj jego odmianę we wszystkich ważnych czasach i trybach. Dowiedz się, jak poprawnie go używać w zdaniach.
Co musisz wiedzieć o czasowniku arbeiten?
Czasownik „arbeiten” jest czasownikiem regularnym. Należy do podstawowego słownictwa. Jest to czasownik mocny, ale odmienia się regularnie. W czasie przeszłym Perfekt wymaga czasownika posiłkowego „haben”.
Tłumaczenie niemiecki-polski brzmi: arbeiten – pracować. Odmiana czasownika „arbeiten” obejmuje formy dla wszystkich osób. Możesz ćwiczyć odmianę korzystając z różnych dostępnych narzędzi online.
Czy czasownik arbeiten jest regularny?
Tak, czasownik „arbeiten” odmienia się regularnie. Mimo że bywa klasyfikowany jako czasownik mocny, jego odmiana przebiega według standardowych wzorców dla czasowników regularnych.
Odmiana arbeiten w trybie oznajmującym (Indikativ)
Tryb oznajmujący (Indikativ) opisuje rzeczywiste zdarzenia. Poznaj formy czasownika „arbeiten” w najważniejszych czasach. Zrozumiesz, jak mówić o pracy w teraźniejszości i przeszłości.
Indikativ Präsens (czas teraźniejszy)
Czas teraźniejszy opisuje akcje dziejące się teraz. Używasz go także do mówienia o nawykach. Odmiana „arbeiten” w Präsens jest prosta.
| Osoba | Forma | Przykład |
|---|---|---|
| ich | arbeite | Ich arbeite bei der Bank. (Ja pracuję w banku.) |
| du | arbeitest | Arbeitest du fleißig? (Czy ty jesteś pracowity w pracy?) |
| er/sie/es | arbeitet | Er arbeitet hier schon seit 10 Jahren. (On tu pracuje już od 10 lat.) |
| wir | arbeiten | Wir arbeiten auch sonntags. (My pracujemy również w niedziele.) |
| ihr | arbeitet | |
| sie/Sie | arbeiten |
Pamiętaj o dodaniu końcówek do tematu czasownika. W przypadku „arbeiten” temat kończy się na „t”. Dodajesz „est” w 2. osobie liczby pojedynczej.
Indikativ Präteritum (czas przeszły prosty)
Czas Präteritum stosujesz głównie w narracji. Używasz go też w języku formalnym. Odmiana „arbeiten” w Präteritum wygląda następująco:
| Osoba | Forma | Przykład |
|---|---|---|
| ich | arbeitete | du | arbeitetest |
| er/sie/es | arbeitete | Helga arbeitete als Deutschlehrerin. (Helga pracowała jako nauczycielka niemieckiego.) |
| wir | arbeiteten | |
| ihr | arbeitetet | |
| sie/Sie | arbeiteten |
Temat czasownika otrzymuje końcówki czasu przeszłego prostego. Zwróć uwagę na dodatkowe „e” przed końcówką w niektórych formach.
Indikativ Perfekt (czas przeszły złożony)
Czas Perfekt jest najczęściej używany w mowie potocznej. Tworzysz go z czasownikiem posiłkowym „haben” i formą Partizip II. Forma Partizip II dla „arbeiten” to „gearbeitet”.
| Osoba | Forma | Przykład |
|---|---|---|
| ich | habe gearbeitet | Józio hat als Wurstfachverkäufer gearbeitet. (Józio pracował jako sprzedawca wędlin.) |
| du | hast gearbeitet | Hast du gestern gearbeitet? (Czy wczoraj pracowałeś?) |
| er/sie/es | hat gearbeitet | |
| wir | haben gearbeitet | |
| ihr | habt gearbeitet | |
| sie/Sie | haben gearbeitet |
Czasownik „haben” odmienia się przez osoby. Forma „gearbeitet” pozostaje niezmieniona.
Indikativ Plusquamperfekt (czas zaprzeszły)
Czas Plusquamperfekt opisuje akcję, która wydarzyła się przed inną akcją w przeszłości. Tworzysz go z czasownikiem posiłkowym „haben” w Präteritum i formą Partizip II („gearbeitet”).
| Osoba | Forma |
|---|---|
| ich | hatte gearbeitet |
| du | hattest gearbeitet |
| er/sie/es | hatte gearbeitet |
| wir | hatten gearbeitet |
| ihr | hattet gearbeitet |
| sie/Sie | hatten gearbeitet |
Czasownik „haben” w Präteritum odmienia się przez osoby. Forma „gearbeitet” jest taka sama dla wszystkich.
Indikativ Futur I (czas przyszły I)
Czas Futur I opisuje przyszłe wydarzenia. Tworzysz go z czasownikiem posiłkowym „werden” i bezokolicznikiem „arbeiten”.
| Osoba | Forma | Przykład |
|---|---|---|
| ich | werde arbeiten | |
| du | wirst arbeiten | Wo wirst du in der Zukunft arbeiten? (Gdzie będziesz pracować w przyszłości?) |
| er/sie/es | wird arbeiten | |
| wir | werden arbeiten | |
| ihr | werdet arbeiten | |
| sie/Sie | werden arbeiten |
Czasownik „werden” odmienia się przez osoby. Bezokolicznik „arbeiten” stoi na końcu zdania.
Indikativ Futur II (czas przyszły II)
Czas Futur II opisuje akcję, która zostanie zakończona w przyszłości. Tworzysz go z czasownikiem posiłkowym „werden”, Partizip II „gearbeitet” i bezokolicznikiem „haben”. Jest rzadko używany.
| Osoba | Forma |
|---|---|
| ich | werde gearbeitet haben |
| du | wirst gearbeitet haben |
| er/sie/es | wird gearbeitet haben |
| wir | werden gearbeitet haben |
| ihr | werdet gearbeitet haben |
| sie/Sie | werden gearbeitet haben |
To forma zaawansowana. Skup się najpierw na podstawowych czasach.
Odmiana arbeiten w trybie łączącym (Konjunktiv)
Tryb łączący (Konjunktiv) wyraża życzenia, przypuszczenia lub mowę zależną. Wyróżniamy Konjunktiv I i Konjunktiv II.
Konjunktiv I Präsens
Konjunktiv I używasz głównie w mowie zależnej. Tworzysz go od tematu Präsens. Dla czasowników regularnych często jest identyczny z Indikativ Präsens.
| Osoba | Forma |
|---|---|
| ich | arbeite |
| du | arbeitest |
| er/sie/es | arbeite |
| wir | arbeiten |
| ihr | arbeitet |
| sie/Sie | arbeiten |
Formy Konjunktiv I dla „arbeiten” są takie same jak w Indikativ Präsens, z wyjątkiem 3. osoby liczby pojedynczej.
Konjunktiv I Perfekt
Konjunktiv I Perfekt opisuje przeszłe akcje w mowie zależnej. Tworzysz go z Konjunktiv I od „haben” i Partizip II „gearbeitet”.
| Osoba | Forma |
|---|---|
| ich | habe gearbeitet |
| du | habest gearbeitet |
| er/sie/es | habe gearbeitet |
| wir | haben gearbeitet |
| ihr | habet gearbeitet |
| sie/Sie | haben gearbeitet |
Formy czasownika posiłkowego „haben” są w Konjunktiv I. Forma „gearbeitet” pozostaje bez zmian.
Konjunktiv II Präteritum
Konjunktiv II wyraża nierealne życzenia lub przypuszczenia. Tworzysz go od formy Präteritum. Dla czasowników regularnych jest identyczny z Indikativ Präteritum.
| Osoba | Forma |
|---|---|
| ich | arbeitete |
| du | arbeitetest |
| er/sie/es | arbeitete |
| wir | arbeiteten |
| ihr | arbeitetet |
| sie/Sie | arbeiteten |
Formy Konjunktiv II dla „arbeiten” są takie same jak w Indikativ Präteritum. Często stosuje się formę „würde arbeiten” dla uproszczenia.
Konjunktiv II Plusquamperfekt
Konjunktiv II Plusquamperfekt opisuje nierealne akcje w przeszłości. Tworzysz go z Konjunktiv II od „haben” i Partizip II „gearbeitet”.
| Osoba | Forma |
|---|---|
| ich | hätte gearbeitet |
| du | hättest gearbeitet |
| er/sie/es | hätte gearbeitet |
| wir | hätten gearbeitet |
| ihr | hättet gearbeitet |
| sie/Sie | hätten gearbeitet |
Czasownik posiłkowy „haben” jest w formie Konjunktiv II Präteritum. Forma „gearbeitet” nie zmienia się.
Odmiana arbeiten w trybie rozkazującym (Imperativ)
Tryb rozkazujący (Imperativ) służy do wydawania poleceń. Formy tworzy się dla 2. osoby liczby pojedynczej i mnogiej oraz formy grzecznościowej (Sie).
| Osoba | Forma |
|---|---|
| du | Arbeite! |
| ihr | Arbeitet! |
| Sie | Arbeiten Sie! |
Forma dla „du” często gubi końcówkę „-e”, ale przy czasownikach kończących się na „-t” lub „-d” zachowuje ją. Forma dla „ihr” to zwykła forma Indikativ Präsens. Forma dla „Sie” to bezokolicznik z dodanym „Sie”.
Inne formy czasownika arbeiten
Czasownik „arbeiten” posiada też formy bezosobowe. Są to Infinitiv (bezokolicznik) i Partizip (imiesłowy).
Infinitiv (bezokolicznik)
Bezokolicznik to podstawowa forma czasownika. Dla „arbeiten” brzmi „arbeiten”.
Używasz go po czasownikach modalnych. Występuje też w konstrukcjach z „zu” (Infinitiv mit zu).
Przykład: Wann willst du endlich arbeiten? (Kiedy w końcu chcesz pracować?) Willst du im Ausland arbeiten? (Czy chcesz pracować za granicą?)
Partizip I (Imiesłów czasu teraźniejszego)
Partizip I tworzy się dodając „-d” do bezokolicznika. Dla „arbeiten” to „arbeitend”. Używasz go jako przymiotnik lub przysłówek. Opisuje akcję trwającą.
Przykład: Der arbeitende Mensch (pracujący człowiek).
Partizip II (Imiesłów czasu przeszłego)
Partizip II tworzy się dodając przedrostek „ge-” i końcówkę „-t” do tematu dla czasowników regularnych. Dla „arbeiten” to „gearbeitet”. Używasz go do tworzenia czasów złożonych (Perfekt, Plusquamperfekt) oraz w stronie biernej.
Przykład: Ich habe gearbeitet. (Pracowałem/am.)
Przykładowe zdania z czasownikiem arbeiten
Zobacz więcej przykładów użycia czasownika „arbeiten” w różnych kontekstach. Pomogą Ci one zrozumieć jego zastosowanie.
- Ich arbeite viel. – Ja dużo pracuję.
- Wie lange arbeitest du? – Jak długo pracujesz?
- Ich arbeite als Lehrerin. – Pracuję jako nauczycielka.
- Seit wann arbeitest du da nicht mehr? – Od kiedy już tam nie pracujesz?
- John arbeitet hart. John works hard.
- Ich arbeite nicht. I do not work.
- Ich arbeite an Sonntagen. I work on Sundays.
- Er arbeitet acht Stunden am Tag. He works eight hours a day.
Te zdania pokazują typowe konstrukcje. Ćwicz tworzenie własnych zdań.
Wskazówki do nauki odmiany arbeiten
Nauka odmiany czasowników wymaga ćwiczeń. Skorzystaj z kilku porad, aby ułatwić sobie proces.
- Naucz się form w Indikativ Präsens, Präteritum i Perfekt. To podstawy.
- Jeżeli jesteś osobą początkującą, zacznij od trybu oznajmującego.
- Korzystaj z tabel odmiany, aby regularnie powtarzać formy.
- Używaj czasownika „arbeiten” w prostych zdaniach.
- Szukaj dodatkowych przykładów użycia w kontekście.
- Możesz znaleźć darmowe ćwiczenia do odmiany „arbeiten” online.
Regularna praktyka przynosi najlepsze efekty. Skup się na poprawnym użyciu czasownika „haben” w czasach złożonych.
Jakie są podstawowe formy czasownika arbeiten?
Podstawowe formy czasownika „arbeiten” to: Infinitiv (arbeiten), Präteritum (arbeitete) i Partizip II (gearbeitet). Znajomość tych form jest kluczowa do tworzenia innych czasów.
Podsumowanie odmiany arbeiten
Czasownik „arbeiten” jest kluczowy w niemieckim słownictwie. Jego odmiana jest regularna. Wymaga czasownika posiłkowego „haben” w czasach Perfekt i Plusquamperfekt. Pamiętaj o specyficznych końcówkach w Präsens i Präteritum ze względu na temat zakończony na „t”.
Opisano tu koniugację czasownika 'arbeiten’ w różnych czasach i trybach. Dostępne są różne formy koniugacji, takie jak Indikativ, Konjunktiv, Imperativ. Ćwiczenia 500 najważniejszych czasowników pomagają utrwalić wiedzę.
Pamiętaj, aby zawsze sprawdzać formy czasowników, zwłaszcza na początku nauki.
Zobacz także: